دلتنگی

مهربانی را بیاموزیم

            موسم نیلوفران در پشت در مانده‌ست

                    موسم نیلوفران یعنی که باران هست

                              یعنی یک نفر آبی‌ست

                                     موسم نیلوفران یعنی

                                               یک نفر می‌آید از آنسوی

                                                             دلتنگی

تو مسئولی خداوندا

خدایا کفر نمی گویم پریشانم چه می خواهی تو از جانم مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی خداوندا تو مسئولی خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است.

محکومم به ابد

چه خوش خیال بودم ... که همیشه فکر می کردم در قلب تو محکومم .....به حبس ابد!! ...

به یکباره جا خوردم ...... وقتی زندان بان برسرم فریاد زد هی... تو ... آزادی! . . .

                                    و صدای گامهای غریبه ای که به سلول من می آمد

عمق فاجعه ...

• خدایا در آسمان که نشسته ای همه چیز عادلانه است
انسان شو
به زمین بیا
تا عمق فاجعه ای را که آفریده ای حس کنی...

غزلی کنج دلم

باز امشب غزلی کنج دلم زندانی است ،

                     آسمان شب بی حوصله ام طوفانی است ،

                                 هیچ کس تلخی لبخند مرا درک نکرد ،

                                                  های های دل دیوانه من پنهانی است ...

دوستان نظر فراموش نشه